Фотография, с помощью фотографических светочувствительных материалов или фотоматрицы, путем регистрации оптического излучения, технологии создания и хранения изображений. В профессиональной кинематографии этот термин относится к решению изображения фильма, созданному оператором. Фотографиями называют также окончательный оттиск фотоизображений, сделанный химическим путем, на фотобумаге или обычной бумаге, с помощью цифрового принтера.

Операторское искусство, являющееся одним из видов изобразительного искусства, создано на основе технологии фотографии. Первое устойчивое фотографическое изображение было создано в 1822 году французом Жозефом Ньепсом, но оно не сохранилось.[1][2] Согласно решению IX Международного научного конгресса, годом изобретения технологии считается 7 января 1839 года, когда Франсуа Арагон выступил с докладом о дагерротипе на сессии Французской академии наук[3][4]. ][5][6].

Человека, который фотографирует, называют фотографом. В основном он же выполняет и остальные этапы создания изображения, но иногда техническую часть работы выполняет фоторедактор.

ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ։

Виды перевода

ТекстСайты

Перевод текстов

АРМЯНСКИЙswap_horizРУССКИЙ

Исходный текст

Լուսանկարչության հայտնագործումը հնարավոր դարձավ շնորհիվ մի քանի բացահայտումների միավորման։ Հին Չինաստանի փիլիսոփա Մո Ցզին դեռևս մ.թ.ա. 5-րդ դարում նկարագրել է օբսկուրի խցիկի ազդեցությունը[8]։ Ավելի ուշ, 4-րդ և 5-րդ դարերում, հույն մաթեմատիկոսներ Արիստոտելն ու Էվկլիդեսը, միմյանցից անկախ, նկարագրել են նմանօրինակ սարքավորում։ Նկարիչները սկսել են օգտագործել այդ հարմարանքը դեռևս միջնադարում՝ հեռանկարային նկարներ ստեղծելիս, իսկ Վերածննդի ժամանակաշրջանի նկարիչների մոտ օբկուրի խցիկը լայնորեն հայտնի էր «մութ սենյակ» անվամբ։ 1694 թվականին Վիլհելմ Հոմբերգը նկարագրեց լուսաքիմիական ռեակցիաներ, երբ նյութը, լույսի ազդեցությամբ, փոխում է գույնը։ Նա նաև ուշադրություն դարձրեց արծաթի նիտրատի լուսազգայունության վրա՝ բացահայտված երեք հարյուրամյակ առաջ[9]։ Առաջին մարդը, որն ապացուցեց, որ լույսն, այլ ոչ թե ջերմությունն են արծաթագույն աղը դարձնում մուգ, գերմանացի ֆիզիկոս Յուհան Շուլզն էր։ 1725 թվականին, փորձելով պատրաստել լուսատու նյութ, նա պատահաբար կավիճը խառնեց ազոտական թթվի հետ, որը պարունակում էր քիչ քանակությամբ լուծված արծաթ։ Շուլզն ուշադրություն դրաձրեց նարն, որ երբ արևային լույսն ընկնում էր սպիտակ խառնուրդի վրա, այն մուգ երանգ էր ստանում, այն ժամանակ, երբ խառնուրդը՝ պաշտպանված արևի ճառագայթներից, ընդհանրապես չէր փոխվում։ Այդ փորձը առաջ քաշեց դիտարկումների, քիմիայում բացահայտումների և հայտնագործությունների մի շարք, որոնք հանգեցրեցին լուսանկարչության հայտնագործմանը։clearLusankarch’ut’yan haytnagortsumy hnaravor dardzav shnorhiv mi k’ani bats’ahaytumneri miavorman. Hin Ch’inastani p’ilisop’a Mo Ts’zin derrevs m.t’.a. 5-rd darum nkaragrel e obskuri khts’iki azdets’ut’yuny[8]. Aveli ush, 4-rd yev 5-rd darerum, huyn mat’ematikosner Aristoteln u Evklidesy, mimyants’its’ ankakh, nkaragrel yen nmanorinak sark’avorum. Nkarich’nery sksel yen ogtagortsel ayd harmarank’y derrevs mijnadarum՝ herrankarayin nkarner steghtselis, isk Veratsnndi zhamanakashrjani nkarich’neri mot obkuri khts’iky laynoren haytni er «mut’ senyak» anvamb. 1694 t’vakanin Vilhelm Hombergy nkaragrets’ lusak’imiakan rreakts’ianer, yerb nyut’y, luysi azdets’ut’yamb, p’vokhum e guyny. Na nayev ushadrut’yun dardzrets’ artsat’i nitrati lusazgayunut’yan vra՝ bats’ahaytvats yerek’ haryuramyak arraj[9]. Arrajin mardy, vorn apats’uts’ets’, vor luysn, ayl voch’ t’e jermut’yunn yen artsat’aguyn aghy dardznum mug, germanats’i fizikos Yuhan Shulzn er. 1725 t’vakanin, p’vordzelov patrastel lusatu nyut’, na patahabar kavichy kharrnets’ azotakan t’t’vi het, vory parunakum er k’ich’ k’anakut’yamb lutsvats artsat’. Shulzn ushadrut’yun dradzrets’ narn, vor yerb arevayin luysn ynknum er spitak kharrnurdi vra, ayn mug yerang er stanum, ayn zhamanak, yerb kharrnurdy՝ pashtpanvats arevi charragayt’nerits’, yndhanrapes ch’er p’vokhvum. Ayd p’vordzy arraj k’ashets’ ditarkumneri, k’imiayum bats’ahaytumneri yev haytnagortsut’yunneri mi shark’, voronk’ hangets’rets’in lusankarch’ut’yan haytnagortsmany.ЕщёПрослушать1 371 / 5 000

Результаты перевода

star_borderИзобретение фотографии стало возможным благодаря сочетанию нескольких открытий. Древнекитайский философ Мо-цзы еще в до н.э. В V веке он описал эффект камеры-обскуры [8]. Позднее, в IV и V веках, греческие математики Аристотель и Евклид независимо друг от друга описали подобное устройство. Художники начали использовать устройство еще в средние века для создания перспективных картин, а среди живописцев эпохи Возрождения камера-обскура была широко известна как «темная комната». В 1694 году Вильгельм Гомберг описал фотохимические реакции, когда вещество меняет цвет под действием света. Он также обратил внимание на открытую тремя веками раньше фоточувствительность нитрата серебра[9]. Первым, кто доказал, что свет, а не тепло, делает соль серебра темной, был немецкий физик Иоганн Шульц. В 1725 году, пытаясь приготовить светящееся вещество, он случайно смешал мел с азотной кислотой, которая содержала небольшое количество растворенного серебра. Шульц заметил, что когда на белую смесь падал солнечный свет, она становилась темной, в то время как смесь, защищенная от солнечных лучей, совсем не изменялась. Этот эксперимент привел к ряду наблюдений, открытий в области химии и открытий, которые привели к изобретению фотографии.