Величайший хирург
Притча в изложении Ошо
Яслышал об одном докторе, который стал величайшим хирургом своей страны. Его сделали президентом Национального общества хирургов, и в этот день было устроено великое празднество в его честь. Но он был печален. Друг спросил его:
— Почему ты выглядишь таким печальным? Ты должен быть очень счастлив — ты стал величайшим хирургом, и теперь никто с тобой не сравнится. Самая большая честь для хирурга — это стать президентом Национального общества. Почему же ты так печален?
Хирург ответил:
— Я никогда не хотел стать хирургом. Я преуспел в том, чего никогда не хотел, а теперь от этого не убежишь. Если бы я потерпел неудачу, тогда был бы шанс, но теперь я прикован к этому.
Его друг сказал:
— Ты, должно быть, шутишь. О чём ты говоришь? Твоя семья счастлива, твоя жена счастлива, твои дети счастливы, каждый счастлив и каждый оказывает тебе величайшее уважение.
Хирург сказал:
— Но я не уважаю сам себя, а это — основное. Я хотел стать танцором, но мои родители не позволили мне этого, и я должен был им подчиниться. Я был слабовольным. И я несчастен оттого, что стал великим хирургом. Я несчастлив потому, что я самый паршивый танцор в мире. Я не могу танцевать — в этом-то и беда.
Մեծագույն վիրաբույժ
Օշոյի պատմած առակը
Լսեցի մի բժշկի մասին, ով դարձավ իր երկրի ամենամեծ վիրաբույժը։ Նրան դարձրին վիրաբույժների ազգային միության նախագահ, և այդ օրը նրա պատվին մեծ խնջույք կատարվեց։ Բայց նա տխուր էր։ Մի ընկեր նրան հարցրեց.
-Ինչու՞ ես այդքան տխուր։ Դու պետք է շատ երջանիկ լինես, դու դարձել եք ամենամեծ վիրաբույժը, և այժմ ոչ ոք չի կարող համեմատվել քեզ հետ: Վիրաբույժի համար ամենամեծ պատիվը Ազգային միության նախագահ դառնալն է: Ինչու ես այդքան տխուր:
Վիրաբույժը պատասխանեց.
«Ես երբեք չեմ ցանկացել վիրաբույժ լինել։ Ինձ հաջողվեց այն, ինչ երբեք չեմ ցանկացել, և հիմա դրանից չես կարող փախչել։ Եթե ես ձախողվեի, ապա հնարավորություն կլիներ, բայց հիմա ես շղթայված եմ դրան:
Նրա ընկերն ասաց.
- Երևի կատակ ես անում։ Ինչի մասին ես խոսում? Քո ընտանիքը երջանիկ է, քո կինը՝ երջանիկ, ձեր երեխաները՝ երջանիկ, բոլորը երջանիկ են և բոլորը քեզ մեծագույն հարգանք են ցուցաբերում։
Վիրաբույժն ասաց.
«Բայց ես ինձ չեմ հարգում, և դա է գլխավորը։ Ես ուզում էի պարող դառնալ, բայց ծնողներս չթողեցին, և ես ստիպված էի ենթարկվել նրանց։ թույլ էի։ Եվ ես դժգոհ եմ, որ մեծ վիրաբույժ եմ դարձել։ Ես դժգոհ եմ, որովհետև ես աշխարհի ամենախայտառակ պարողն եմ: Ես չեմ կարող պարել, դա է դժվարությունը։
.svg){kind=link}