Արեւելյան դպրոցում լուսաբանման միջոցով փորձել եմ ցույց տամ մեդիա կրթութրունը կրթահամալիրում, որպես պատկերներ նկարել ենք սովորողների մեդիագործիքներով աշխատելիս։ Նկարահանումները իրականացնրել ենք բազմապլան եւ բազմառակուրս։

2 Խնդիրն է եղել ներկայացնել տեխնոպարկի գործունեությունը, նոր նախագծերի ներկայացումը։ Ընտրության գործունեությանը որպես նախագծային ուսուցման կարևոր մաս։
3.Ներկայացնել միջին դպրոցը որպես կրթահամալիրի ուսումնական օղակ։ Ներկայացնել սովորողների աշխատանքային գործունեության տեսակները, միջավայրը։ Նկարահանումները իրականացրել ենք ռեպորտաժ ձևաչափով, ուշադրություն ենք դարձրել նկարահանման պլաններին, լույսին և կոմպոզիթիային։ Օգտագործել ենք ստատիկ, Պանարամային կադրերի համադրությունը։

  1. Նույնն արել ենք ավագ դպրոցում որն արել ենք միջինում։

Աշխատանքային օրենսգիրք

Գործատուն աշխատանքային հարաբերության այն մասնակիցն է, որն աշխատանքային պայմանագրի հիման վրա և օրենքով սահմանված կարգով օգտագործում է քաղաքացիների աշխատանքը։

6.Որո՞նք են գործատուի իրավունքները:

Համաձայն ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի, գործատուն իրավունք ունի ՝

  1. Աշխատանքային օրենսդրությամբ նախատեսված կարգով և պայմաններով աշխատողների հետ կնքել, փոխել և լուծել աշխատանքային պայմանագիր,
  2. աշխատողներից պահանջել կատարելու իրենց աշխատանքային պարտականությունները և պահպանելու ներքին աշխատանքային կարգապահության կաննոները,
  3. խրախուսել աշխատողներին բարեխիղճ և արդյունավետ աշխատանքի համար,
  4. աշխատանքային օրենսդրությամբ սահմանված կարգով աշխատողների նկատմամբ կիրառել կարգապահական և նյութական պատասխանատվության միջոցներ,
  5. ընդունել ներքին և անհատական իրավական ակտեր,
  6. վարել կոլեկտիվ բանակցություններ և կնքել կոլեկտիվ պայմանագրեր,
  7. ստեղծել գործատուների շահերը պաշտպանող ներկայացուցչական մարմիններ կամ միավորվել դրանց մեջ,
  8. սահմանել աշխատողի աշխատանքային պայմանները և այլն:

Աշխատանքային օրենսգիրք

ակտերով, կոլեկտիվ և աշխատանքային պայմանագրերով նախատեսված այլ պարտականություններ:

Հոդված 244.Աշխատանքի նորմալ պայմանների ապահովումը

Գործատուն պարտավոր է ապահովել աշխատանքի նորմալ պայմաններ, որպեսզի աշխատողները կարողանան կատարել աշխատանքի նորմաները: Այդպիսի պայմաններ են`

1) մեխանիզմների, սարքավորումների և աշխատանքի այլ միջոցների սարքին վիճակը.

2) տեխնիկական փաստաթղթերով ժամանակին ապահովելը.

3) աշխատանքի կատարման համար անհրաժեշտ նյութերի և գործիքների պատշաճ որակը և դրանք ժամանակին տրամադրելը.

4) արտադրությունն ապահովելը էլեկտրաէներգիայով, գազով և էներգիայի այլ տեսակներով.

5) առողջության համար աշխատանքի անվտանգ և անվնաս պայմանները (անվտանգության տեխնիկայի նորմերի և կանոնների պահպանումը, պատշաճ լուսավորությունը, ջեռուցումը, օդափոխությունը, սահմանված նվազագույն նորմաներից ցածր աղմուկը, ճառագայթումը, վիբրացիան և աշխատողի առողջության համար բացասական ներգործություն ունեցող վտանգավոր այլ գործոններ).

5.1) հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար խելամիտ հարմարեցումներ տրամադրելը.

6) այլ պայմաններ, որոնք անհրաժեշտ են որոշակի աշխատանքներ կատարելու համար:

(244-րդ հոդ. փոփ. 14.07.22 ՀՕ-296-Ն օրենք)

Գործատուի աշխատանքային իրավունքները

Տարվա հաշվետվություն

1ին կիսամյակի հաշվետվություն

Այս տարի արել ենք սթրիթներ, տաղավարային լուսանկարներ, ռեպորտաժներ, պորտրետներ,նկարել ենք մեդիա ուրբաթներ և անցել ենք նոր հայտնի լուսանկարիչների կենսագրությունը և ծանոթացել ենք իրանց աշխատանքներին։ Այս տարի ես նախագծերից արել եմ աչքերի ֆոտոշարք։

Արել ենք արտագնա լուսանկարահանումներ և դրանից են՝ 2d։ Քաղաքային լուսանկարչություն։

Աշխատել եմ միջին դպրոցի TV-ի ստեղծագործական խմբի հետ

կատարել եմ հետևյալ աշխատանքները՝ Ընտրությամբ խմբերի գործունեությունը ներկայացնող տեսանյութերի նկարահանումներ։

Արել եմ լուսաբանում որ՝ Մեդիա ուրբաթ։

Զատկական տոնավաճառի 1շաբաթյա լուսաբանում։

Զատկակքն տոնի լուսաբանում

Արտասահման հարթակում միջոցառումների լուսաբանում։

Սթրիթ, Միրզոյան

Սթրիթ Կոնդ

Սթրիթ Մալաթիայի այգի

Սթրիթ Թումո

Սթրիթ Մանկական երկաթուղի

Արտագնա լուսանկարչություն

Աչքեր

դիմանկարներ

Դիմանկարներ սթրիթի ժամանակ

Փոխադրություն

Սարի ծաղիկը բացվել էր կանաչ խոտերի, լեռների մաքրամաքուր օդում, և շատ գեղեցիկ էր այդ ծաղիկը հենց այդ միջավայրում։ Նա շատ քնքուշ թարթում էր աչքերը և հեզությամբ պաշտպանվում զեփյուռից։

Մեկն ասաց.

_Ի՜նչ սիրուն են քո գույները, և որքա՜ն նուրբ…

Սարի ծաղիկը լսեց, բայց համեստորեն լռեց. ձայն չհանեց։

Մեկ ուրիշն ավելացրեց։

_Այդպես է, բայց ափսոս, որ հետ չունի։

Սարի ծաղիկը չհամբերեց և հպարտորեն պատասխանեց.

_Ես իմ տեղում եմ. բարձր և կանաչ սարերում և փառքդ նույնիսկ վարդի հետ էլ չեմ փոխի։

Մարդիկ ասելու ոչինչ չունեին և ծաղիկը պոկեցին արմատով և տարան՝ իրենց պարտեզում տնկելու։

Պարտեզում ծաղիկը իրեն չգտավ և օրերից մի օր թոշնեց և մահացավ ատլաս վարդերի և թրաշուշանների կողքին, թե՛ վարդի բույրից, թե՛ ատլաս Թրաշուշանների ներկայությունից։

Կլինի ծաղիկ, կենդանի, թե մարդ, ամեն մեկն իր տեղում պետք է լինի, որպեսզի գտնի իրեն և ամեն մեկն իր տեղում և միջավայրում է արքա կամ թագուհի։

1.Ապրանքի/ծառայության նկարագրությունը։

Լուսանկարչական ծառայություն (ծնունդ, կնունք, հարսանիք, Ֆոտոշութ), պրինտ, ռամկայով լուսանկարներ ցանկության դեպքում։

Հարսանիք 200 հոգի-60000դրամ(17:00_24:00)

Ծնունդ 50հոգի-30000դրամ(11:00-17:00)(17:00-23:00)

Կնունք եկեղեցում-15000դրամ-(17:00-23:00)-80000դրամ։

Ֆոտոշութ-10նկար-5000դրամ։

2.Ապրանքի/ծառայության մրցունակության գնահատում։

Մայքլ Փորթերի մրցակցային հինգ ուժերը

• մատակարարների իշխանություն

Տեսնելով շատ տպելու սարքեր և ֆոտոապարատներ ես գնելու եմ այս տպելու սարքը,որը նշել եմ ներքևում և Canon80D ֆոտոապարատը քանի որ այն մատչելի է և մտնում է պրոֆեսիոնալ ֆոտոապարատների ցանկի մեջ և իր հետ ունի 4օբյեկտիվ որոնք օգնում են ավելի ստացված ֆոտոների հարցում։

•գնորդի իշխանությունը

Գնորդը շահագրգռվում է մատչելիից քանի որ հենց իր վրա գումարը շատ չի լինում և լինում է լավ արդյունք

• փոխարինող ապրանքների հայտնվելու վտանգ։

Փոխարինող ապրանք է օրինակ հեռախոսով լուսանկարելը, բայց որքան էլ հեռախոսով նկարեն հաստատ չի ստացվի այն առդնունքը, որը կստացվի ֆոտոապարատով։ Լուսանկարիչները օգտագործում են հատուկ լույսեր, որոնք չեն կարող նույն կերպ օգտագործեն այն մարդիկ ովքեր չեն ուսումնասիրել լուսանկարչությունը։ Լուսանկարիչը ընտրում է ճիշտ ռակուրս ճիշտ տեղ և հետո, եթե կարիք կա մշակում է նկարը,որը չի կարող անել ամեն մարդ։ Լուսանկարիչը ցանկության դեպքում կարող է տպել այդ նկարը և հենց այդ ժամանակ տա, իսկ հեռախոսով նկարածը պետք է տպի հետը ուրիշ տեղ և դա ժամանակ է ծախսում։

• նոր մրցակիցների հայտնվելու վտանգ

Նոր մրցակիցները հնարավոր է լինեն ավելի նոր տեխնոլոգիաներով, որը ավելի շատ կգոհեցնի մարդկանց և շատ հնարավոր է, որ նորը լինի ավելի մատչելի դրա համար ես աշխատում եմ մատչելի, բայց ես իմ գումարի մեծ մասը կստանամ պրինտ անելով( հարսանիքներին ծնունդներին և այլ միջոցառումներին)։

• շուկայում գործող ընկերությունների միջև առկա թշնամական մրցակցություն

3.Գտնվելու վայրը 

Ինստագրամում ունեմ էջ որում ունեմ իմ լուսանկարներից և այդ նկարները տեսնելով և ծանոթանալով իմ աշխատանքներին ունենում եմ պատվերներ և Պատվերները կարող են լինել,թե՝ Հայաստանում, թե՝ Հայաստանից դուրս։

4.Ծրագրի աշխարհագրական ընդգրկումն ու հաճախորդները /շուկայի հատվածը։

Հաճախորդները լինում են միջին խավի և բարձր խավի մարդի, միջին քանի, որ ես աշխատում եմ մատչելի և իմ գումարի մեծ մասը գալիս է առիթներին լուսանկարներ տպելուց։ Առիթի տերը վճարում է քիչ գումար իսկ առիթի մասնակիցները իրենց ցանկացած նկարների տպելու համար, ստացվում է, որ բոլորի համար լինում է մատչելի։

տպելու սարքն արժե 417000դրամ։ Սև լուսանկարները տպում է 1

սարքի անունն է EPSON L1800

5.Պահանջարկի ընդհանուր մեծությունը։

Պահանջարկը մեր դարում շատ է, ինչքան էլ դուրս գան բարձր որակի լուսանկարներ անող հեռախոսներ սովորական մարդը չի կարող անել այնպիսի լուսանկարներ, որը կանի լուսանկարիչը որ ստեղծել է կրթություն և ունի այդ աշխատանքի փորձը և լուսանկարիչը մշակում է նկարները ստանում լավագույն արդյունքը և նոր փոխանցում հաճախորդին։

6.Շուկայում կազմակերպության մասնակցության բաժնեմասը։

7.Վաճառքի գինը։

Հարսանիք 200 հոգի-600000դրամ(17:00_24:00)

Ծնունդ 50հոգի-30000դրամ(11:00-17:00)(17:00-23:00)

Կնունք եկեղեցում-15000դրամ-(17:00-23:00)-80000դրամ։

Ֆոտոշութ-10նկար-15000դրամ։

ֆոտոշութ-10 լուսանկար և մեկ վիդեո (ռիլ) 1րոպե-25000դրամ

8.Վաճառքների ծավալների կանխատեսում

Սկզբնական շրջանում կաշխատեմ նաև հարազատ մարդկանց առիթները նկարել անվճար, որպեսզի այդ առիթում գտնվող մարդիկ ճանաչեն ինձ որպես լուսանկարիչ և ցանկության դեպքում ասեն, որ ես նկարեմ։

Ամռանը աշխատում եմ հանգստյան գոտում որպես լուսանկարիչ և բոլոր տաղավարների վրա կպցնում եմ իմ հեռախոսահամարը ինստագրամյան էջը, ցանկության դեպքում կանչում են, որ հանգստյան գոտում իրենց լուսանկարեմ հանգստյան գոտու ասած գնով և ցանկացած մարդու նկարելիս ես արդեն կունենամ (վիզիտկա) և դա կտամ նրանց։

Թարգմանել

I feel that this award was not made to me as a man, but to my work – a life’s work in the agony and sweat of the human spirit, not for glory and least of all for profit, but to create out of the materials of the human spirit something which did not exist before. So this award is only mine in trust. It will not be difficult to find a dedication for the money part of it commensurate with the purpose and significance of its origin. But I would like to do the same with the acclaim too, by using this moment as a pinnacle from which I might be listened to by the young men and women already dedicated to the same anguish and travail, among whom is already that one who will some day stand here where I am standing.

Our tragedy today is a general and universal physical fear so long sustained by now that we can even bear it. There are no longer problems of the spirit. There is only the question: When will I be blown up? Because of this, the young man or woman writing today has forgotten the problems of the human heart in conflict with itself which alone can make good writing because only that is worth writing about, worth the agony and the sweat.

He must learn them again. He must teach himself that the basest of all things is to be afraid; and, teaching himself that, forget it forever, leaving no room in his workshop for anything but the old verities and truths of the heart, the old universal truths lacking which any story is ephemeral and doomed – love and honor and pity and pride and compassion and sacrifice. Until he does so, he labors under a curse. He writes not of love but of lust, of defeats in which nobody loses anything of value, of victories without hope and, worst of all, without pity or compassion. His griefs grieve on no universal bones, leaving no scars. He writes not of the heart but of the glands.

Until he relearns these things, he will write as though he stood among and watched the end of man. I decline to accept the end of man. It is easy enough to say that man is immortal simply because he will endure: that when the last dingdong of doom has clanged and faded from the last worthless rock hanging tideless in the last red and dying evening, that even then there will still be one more sound: that of his puny inexhaustible voice, still talking.

I refuse to accept this. I believe that man will not merely endure: he will prevail. He is immortal, not because he alone among creatures has an inexhaustible voice, but because he has a soul, a spirit capable of compassion and sacrifice and endurance. The poet’s, the writer’s, duty is to write about these things. It is his privilege to help man endure by lifting his heart, by reminding him of the courage and honor and hope and pride and compassion and pity and sacrifice which have been the glory of his past. The poet’s voice need not merely be the record of man, it can be one of the props, the pillars to help him endure and prevail.

Ես զգում եմ, որ այս մրցանակը տրվել է ոչ թե ինձ՝ որպես տղամարդու, այլ իմ աշխատանքին. կյանքի ստեղծագործություն մարդկային հոգու տառապանքների և քրտինքի մեջ, ոչ թե փառքի և ամենաքիչը շահի համար, այլ՝ ստեղծագործելու համար: մարդկային ոգին մի բան, որը նախկինում գոյություն չուներ: Այսպիսով, այս մրցանակը միայն իմ վստահությունն է: Դժվար չի լինի դրա ծագման նպատակին ու նշանակությանը համարժեք նվիրում գտնել դրա դրամական մասի համար։ Բայց ես կուզենայի նույնն անել նաև գովասանքի հետ՝ օգտագործելով այս պահը որպես գագաթնակետ, որտեղից ինձ կարող են ունկնդրել երիտասարդներն ու կանայք, որոնք արդեն նվիրված են նույն տառապանքին ու տառապանքին, որոնց մեջ արդեն կա նա, ով մի օր կանգնիր այստեղ, որտեղ ես կանգնած եմ: Մեր այսօրվա ողբերգությունը համընդհանուր և համընդհանուր ֆիզիկական վախ է, որն այնքան երկար է պահպանվել մինչ այժմ, որ մենք նույնիսկ կարող ենք դիմանալ դրան: Այլևս ոգու խնդիրներ չկան։ Մնում է միայն հարց՝ ե՞րբ են ինձ պայթեցնելու։ Սրա պատճառով այսօր գրող երիտասարդը կամ կինը մոռացել են մարդու սրտի խնդիրները, որոնք հակասում են ինքն իր հետ, որոնք միայն կարող են լավ գրել, որովհետև միայն դրա մասին արժե գրել, արժե տանջվել և քրտինքը: Նա պետք է նորից սովորի դրանք: Նա պետք է իրեն սովորեցնի, որ ամենից ստորը վախենալն է. և, սովորեցնելով ինքն իրեն, որ մոռացիր դա ընդմիշտ, իր արհեստանոցում տեղ չթողնելով ոչ մի բանի համար, բացի սրտի հին ճշմարտություններից և ճշմարտություններից, հին համընդհանուր ճշմարտություններից, որոնցից բացակայում են ցանկացած պատմություն վաղանցիկ և դատապարտված՝ սեր և պատիվ, խղճահարություն, հպարտություն և կարեկցանք: և զոհաբերություն: Քանի դեռ նա դա չի անում, նա աշխատում է անեծքի տակ: Նա գրում է ոչ թե սիրո, այլ ցանկության, պարտությունների, որոնցում ոչ ոք արժեքավոր ոչինչ չի կորցնում, հաղթանակների մասին՝ առանց հույսի և, ամենավատը, առանց խղճահարության և կարեկցանքի: Նրա վիշտերը տխրում են ոչ մի ունիվերսալ ոսկորների վրա՝ չթողնելով ոչ մի սպի: Նա գրում է ոչ թե սրտի, այլ գեղձերի մասին: Քանի դեռ նա նորից չի սովորել այս բաները, նա կգրի այնպես, կարծես կանգնած էր և դիտում էր մարդու վախճանը: Ես հրաժարվում եմ ընդունել մարդու վախճանը: Բավականին հեշտ է ասել, որ մարդն անմահ է միայն այն պատճառով, որ նա կդիմանա. երբ վերջին կարմիր և մեռնող երեկոյին անմահորեն կախված վերջին անարժեք ժայռից կխփի ու խամրեց կործանման վերջին դինգդոնգը, որ նույնիսկ այդ ժամանակ դեռ մեկը կլինի: ավելի շատ ձայն. նրա անսպառ անսպառ ձայնը դեռ խոսում է: Ես հրաժարվում եմ ընդունել սա։ Ես հավատում եմ, որ մարդը ոչ միայն կդիմանա, այլ կհաղթի: Նա անմահ է ոչ թե այն պատճառով, որ արարածների մեջ միայնակ ունի անսպառ ձայն, այլ որովհետև նա ունի հոգի, կարեկցանքի, զոհաբերության և տոկունության ընդունակ ոգի: Բանաստեղծի, գրողի պարտականությունն է գրել այս բաների մասին: Նրա արտոնությունն է օգնել մարդուն դիմանալ՝ բարձրացնելով նրա սիրտը, հիշեցնելով նրան քաջության, պատվի, հույսի, հպարտության, կարեկցանքի, խղճահարության ու զոհաբերության մասին, որոնք եղել են նրա անցյալի փառքը: Բանաստեղծի ձայնը չպետք է լինի միայն մարդու ձայնագրությունը, այն կարող է լինել հենարաններից մեկը, սյուները, որոնք կօգնեն նրան դիմանալ և հաղթել:

Հայաստանը Ռուս-Թուրքական հարաբերություններում

Հայ-ռուսական հարաբերությունները
Հայաստանի անկախության հռչակումից հետո բավականին բարդ հարաբերություններ ստեղծվեցին Ռուսաստանի հետ։ Բանն այն է, որ 1917թ. Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Ռուսաստանում փաստորեն առաջացել էին երկու հակադիր ուժեր, որոնք քաղաքացիական կռիվներ էին մղում իրար դեմ։ Դրանցից մեկը Խորհրդային Ռուսաստանն էր (ՌԽՖՍՀ)։ Նա պայքարում էր խորհրդային կարգերը ամբողջ Ռուսաստանում հաստատելու համար։ Այլ կերպ Խորհրդային Ռուսաստանին կոչում էին «կարմիրներ»։ Մյուս կողմը հին կարգերի պահպանման կողմնակից ուժերն էին, որոնք չէին ընդունում բոլշևիկյան կարգերը։ Սրանց էլ կոչում էին «սպիտակներ»։ Ռուսաստանի հարավային և արևելյան շրջաններում ստեղծվեցին մի շարք ոչ խորհրդային պետական կազմավորումներ՝ Կուբանի, Թերեքի, Դոնի, Ղրիմի. Սիբիրի և այլն։ Սրանց ղեկավարում էին նախկին ցարական գեներալներ։
Հարկ է նշել, որ նորանկախ Հայաստանի կառավարությունը ի սկզբանե չկարողացավ նորմալ հարաբերություններ հաստատել Խորհրդային Ռուսաստանի հետ, թեև այդ ուղղությամբ որոշ փորձեր արվեցին։ Դրա հիմնական պատճառն այն էր, որ Հայաստանի իշխանությունները չէին ընդունում խորհրդային վարչաձևը։ Իր հերթին խորհրդային կառավարությունն էլ ցանկություն չուներ ճանաչելու Հայաստանի անկախությունը։
Դրան հակառակ բավականին սերտ հարաբերություններ հաստատվեցին Ռուսաստանի հարավի և Սիբիրի ոչ խորհրդային պետական կազմավորումների հետ։ Հայաստանն այնտեղ դիվանագիտական ներկայացուցչություններ բացեց։ Հայաստանը նյութական որոշակի օգնություն ստացավ ոչ խորհրդային պետական կազմավորումների ու հատկապես գեներալ Ա. Դենիկինի գլխավորած Հյուսիսային Կովկասի կառավարությունից։ Լավ կապեր էին հաստատվել նաև Ուկրաինայի, Սիբիրում՝ ծովակալ Կոլչակի կառավարության հետ և այլն։ Հայ-ռուսական հարաբերությունների այս վիճակը շարունակվեց մինչև 1920թ. սկզբները։

1920թվականի քարտեզը

Հայ-Ռուսական բանակցությունները Մոսկվայում և դրանց ձախողումը։
1920թ․ Ադրբեջանը խորհրդայնացվեց։
Հայաստանը որոշեց բանակցել կարմիր բանակի հետ բարեկամական պայմանագիր կնքերու և Հայաստանը անկախ ճանաչելու համար։
1920թ․Մոսկվա մեկնեց ՀՀի պատվիրականությունը Լևոն Շանթի գլխավորությամբ։
Հայ-ռուսական բանակցությունները արդյունք չտվեցին ամեն մի կողմը հակառակ կողմին այնպիսի պայմաններ ներկայացրեց, որոնք իրենց համար ձեռնատու չէին։

Մոսկվայի պայմանագիր

1921 թվականն ամբողջացնում է ռուս-թուրքական հարաբերությունների ողջ համապատկերը, որն ինչպես Առաջին համաշխարհային պատերազմի, այնպես էլ 1918-1920 թթ. աշխարհաքաղաքական իրադարձությունների հետևանք էր։ Ռուսաստանում և Թուրքիայում տեղի ունեցած հեղափոխությունները թեև գաղափարական առումով զգալի տարբերություններ ունեին, սակայն երկու երկրների աշխարհաքաղաքական շահերը համընկնում էին, ինչն էլ արտացոլվում էր 1920-1921 թթ. ռազմաքաղաքական իրադարձություններում։
1921 թ. մարտին Խորհրդային Ռուսաստանը և Քեմալական Թուրքիան Մոսկվայում բարեկամության պայմանագիր ստորագրեցին, որով, փաստացիորեն, հստակեցնում էին սահմանները Կովկասում։ Հիշեցնենք, որ Մոսկվայի պայմանագիրը հաստատում էր Թուրքիայի հետ արդեն եղած սահմանը, որը ձևավորվել էր 1920թ. սեպտեմբեր-նոյեմբերի թուրք-հայկական պատերազմում հայերի պարտության հետևանքով։ Այդ պայմանագրով Հայաստանը կորցնում էր շուրջ 20 հազար կմ2 տարածք։ Թե՛ Թուրքիան, և թե՛ Խորհրդային Ռուսաստանը հասկանում էին, որ Անդրկովկասի հանրապետությունների հետ նույնպես անհրաժեշտ է համաձայնություն կնքել, հակառակ դեպքում պայմանագիրն ինչ-որ պահի կարող էր կորցնել իրավական ուժը։ Եվ պատահական չէր, որ Մոսկվայի պայմանագրի 15-րդ հոդվածը Խորհրդային Ռուսաստանին պարտավորեցնում էր այս ուղղությամբ որոշակի քայլեր ձեռնարկել։

Պայմագրի կետերի վերաբերյալ վիդեո

Մասնագիտական հաշվետվություն

Այս ուսումնական տարի մենք դասերի ժամին անցել ենք մի քանի լուսանկարիչների պատմություն, արել ենք արտագնա ճամփորդություններ որոնց նպատակն էր լուսանկարել տարածքը, նկարել ենք դիմանկարներ։

Հղում

հղում

հղում

հղում

Հղում

հղում

հղում

հղում