Author: tigrangasparyan

Նախագիծ

Փետրվար ամսվա նախագիծը նույնպես աչքեր նկարել էր, բայց արդեն ուղղելով սխալներս։ Խնդիր էի դրել գտնել կանաչ գույնի աչքերով մարդկանց, քանի որ կանչը բավականին ֆոտոգենիկ գույն է և հետաքրքիր է դիտվում լուսանկարներում։ Դա իհարկե դժվարացրեց իմ աշխատանքը, քանի որ գտնել կանաչ գույնի աչքերով մոդելներ ավելի դժվար էր։ Այս նախագծի ընթացքում նկարեցի 5 մոդել և աշխատանքիս որակը ինձ ավելի գոհացրեց քան նախորդ ամիս, քանի որ նախորդ աշխատանքներին մեջ ես ունեի հետևյալ սխալները՝ իմ անդրադարձը երևում էր աչքի մեջ, լույսը չէի կարողանում դնել ճիշտ տեղում, թարթիչների ստվերները ընկնում էր աչքի մեջ, չէի օգտագործում ճիշտ լույս։

այս անգամ աշխատեցի տաղավարային սոֆթ բոքսերով և արդյունքը ինձ ավելի դուր եկավ այս լուսավորությամբ, նաև տարբերվեց իմ անցած նախագծից օբյեկտիվով, անցածը նկարում էր 100mmֆիքսով իսկ այս անգամ 18-135mm-ով։

առաջին կուրսի ուսանող
առաջին կուրսի ուսանող
առաջին կուրսի ուսանող
Արման-երկրորդ կուրսի ուսանող
Դավիթ-երկրորդ կուրսի ուսանող

Այս նախագծից ես հասկացա, որ լուսավորություն որոշելը այդքան էլ հեշտ չէ։ Հասկացա, որ չեմ կարող նկարել այսպիսի բաներ առանց շտածիվի։ Մենք անցել ենք, որ 50mm օբյեկտիվը մակրո է, բայց ես հասկացա, որ հենց այս իրավիճակում 50ը չես կարող օգտագործել որպես մակրո։ Նախագծի սկզբում ես որոշել էի նկարեի գերխոշոր պլանով, սակայն նկարահանման ընթացքից պարզ դարձավ,որ դա այս նախագծի համար ճիշտ պլան չէ և որոշեցի նկարել խոշոր պլանով։

նախապատրաստական աշխատանքը լուսանկարահանման համար ամենակարևոր կետերից է, որպեսզի ստանանք այդյունավետ նկարահանում։

Vahan Teryan

товарищи, и в моем сердце с еще большей силой снова пробудились чувства любви и преклонения перед этим человеком».* * *Октябрьские песни Терьяна отличаются не только высокой идейностью, но и поиском новых поэтических форм. Поэт прекрасно сознавал, что новое содержание требует новой формы. Он искал и находил эти формы, — исключителен вклад Терьяна в метрику армянского стиха. Он показал те неисчерпаемые возможности, которые таит в себе армянский язык. В поэзии Терьяна богато представлены многие стихотворные формы: триолет, сонет, газель, терцины.

Взыскательный мастер, Терьян неустанно отделывал стих, добиваясь желаемого результата. Варианты из рукописного наследия поэта знакомят нас не только с окончательным результатом отделанных стихов, но и с лабораторией поэта, с самим процессом его творчества. Терьян скрупулезно работал не только над каждым собственным стихом, но и над каждым переводом. Доказательством тому служат многочисленные варианты перевода одного и того же стиха. Например, «Осенняя песня» Поля Верлена имеет шесть вариантов. То же самое можно сказать и о его переводах из Г. Гейне, В. Брюсова, Ф. Сологуба и др. А его перевод пролога «Витязя в тигровой шкуре» Ш. Руставели академик Н. Марр назвал «куском солнца». Переводы Терьяна адекватны оригиналам. Трудно согласиться с высказыванием Терьяна — «легко было мое искусство». Наоборот, каждое стихотворение рождалось кровью сердца, капля за каплей. Особенно те стихи, в которых он применял тонический размер, не свойственный армянскому силлабическому стиху. Есть поэты, которые небрежно относятся к форме, Терьян же всегда отдавал ей щедрую дань. Мастер стиха, он действительно владел магией слов и умел их заклинать. Они подчинялись ему, как покорные духи волшебнику.

Велики заслуги Терьяна и в деле популяризации армянской литературы. Прекрасно владея русским языком и тонко разбираясь в литературе, он по просьбе Горького переводил армянских писателей для «Сборника армянской литературы», вышедшего под редакцией Горького в 1915 году в Петербурге. Принимал он участие и в издании антологии армянской поэзии под редакцией В. Брюсова. В. Терьян первым из армянских писателей выступил на страницах армянских журналов в защиту Брюсова от нападок «желтой прессы» и других злопыхателей. Именно тогда он опубликовал и свои прекрасные переводы из поэзии Брюсова.

* * *

В последний период жизни Терьян развернул значительную работу в Народном Комиссариате по делам национальностей. В качестве члена советской делегации, по мандату, подписанному В. И. Лениным, он участвует в Брестских мирных переговорах. В том же году пишет брошюру «Что говорил Ленин крестьянам», переводит на армянский язык работы В. И. Ленина «Государство и революция» и «Карл Маркс. Краткая биография с изложением марксизма».

В 1919 году Терьян, будучи уже членом Всероссийского Центрального Исполнительного Комитета, был направлен Народным Комиссаром Иностранных дел в Туркестан. Однако из-за тяжелой болезни он принужден был задержаться в Оренбурге. 7 января 1920 года оборвалась жизнь выдающегося поэта.

Со смертью Терьяна «разбилась дивная чаша чувств и мыслей», отмечал Ав. Исаакян. Однако обаяние его поэзии ничуть не поблекло с годами. Она сохраняет свою изначальную красоту, всегда неповторимая, всегда недостижимая.

Փոխադրություն

Սարի ծաղիկը բացվել էր կանաչ խոտերի, լեռների մաքրամաքուր օդում, և շատ գեղեցիկ էր այդ ծաղիկը հենց այդ միջավայրում։ Նա շատ քնքուշ թարթում էր աչքերը և հեզությամբ պաշտպանվում զեփյուռից։

Մեկն ասաց.

_Ի՜նչ սիրուն են քո գույները, և որքա՜ն նուրբ…

Սարի ծաղիկը լսեց, բայց համեստորեն լռեց. ձայն չհանեց։

Մեկ ուրիշն ավելացրեց։

_Այդպես է, բայց ափսոս, որ հետ չունի։

Սարի ծաղիկը չհամբերեց և հպարտորեն պատասխանեց.

_Ես իմ տեղում եմ. բարձր և կանաչ սարերում և փառքդ նույնիսկ վարդի հետ էլ չեմ փոխի։

Մարդիկ ասելու ոչինչ չունեին և ծաղիկը պոկեցին արմատով և տարան՝ իրենց պարտեզում տնկելու։

Պարտեզում ծաղիկը իրեն չգտավ և օրերից մի օր թոշնեց և մահացավ ատլաս վարդերի և թրաշուշանների կողքին, թե՛ վարդի բույրից, թե՛ ատլաս Թրաշուշանների ներկայությունից։

Կլինի ծաղիկ, կենդանի, թե մարդ, ամեն մեկն իր տեղում պետք է լինի, որպեսզի գտնի իրեն և ամեն մեկն իր տեղում և միջավայրում է արքա կամ թագուհի։

1.Ապրանքի/ծառայության նկարագրությունը։

Լուսանկարչական ծառայություն (ծնունդ, կնունք, հարսանիք, Ֆոտոշութ), պրինտ, ռամկայով լուսանկարներ ցանկության դեպքում։

Հարսանիք 200 հոգի-60000դրամ(17:00_24:00)

Ծնունդ 50հոգի-30000դրամ(11:00-17:00)(17:00-23:00)

Կնունք եկեղեցում-15000դրամ-(17:00-23:00)-80000դրամ։

Ֆոտոշութ-10նկար-5000դրամ։

2.Ապրանքի/ծառայության մրցունակության գնահատում։

Մայքլ Փորթերի մրցակցային հինգ ուժերը

• մատակարարների իշխանություն

Տեսնելով շատ տպելու սարքեր և ֆոտոապարատներ ես գնելու եմ այս տպելու սարքը,որը նշել եմ ներքևում և Canon80D ֆոտոապարատը քանի որ այն մատչելի է և մտնում է պրոֆեսիոնալ ֆոտոապարատների ցանկի մեջ և իր հետ ունի 4օբյեկտիվ որոնք օգնում են ավելի ստացված ֆոտոների հարցում։

•գնորդի իշխանությունը

Գնորդը շահագրգռվում է մատչելիից քանի որ հենց իր վրա գումարը շատ չի լինում և լինում է լավ արդյունք

• փոխարինող ապրանքների հայտնվելու վտանգ։

Փոխարինող ապրանք է օրինակ հեռախոսով լուսանկարելը, բայց որքան էլ հեռախոսով նկարեն հաստատ չի ստացվի այն առդնունքը, որը կստացվի ֆոտոապարատով։ Լուսանկարիչները օգտագործում են հատուկ լույսեր, որոնք չեն կարող նույն կերպ օգտագործեն այն մարդիկ ովքեր չեն ուսումնասիրել լուսանկարչությունը։ Լուսանկարիչը ընտրում է ճիշտ ռակուրս ճիշտ տեղ և հետո, եթե կարիք կա մշակում է նկարը,որը չի կարող անել ամեն մարդ։ Լուսանկարիչը ցանկության դեպքում կարող է տպել այդ նկարը և հենց այդ ժամանակ տա, իսկ հեռախոսով նկարածը պետք է տպի հետը ուրիշ տեղ և դա ժամանակ է ծախսում։

• նոր մրցակիցների հայտնվելու վտանգ

Նոր մրցակիցները հնարավոր է լինեն ավելի նոր տեխնոլոգիաներով, որը ավելի շատ կգոհեցնի մարդկանց և շատ հնարավոր է, որ նորը լինի ավելի մատչելի դրա համար ես աշխատում եմ մատչելի, բայց ես իմ գումարի մեծ մասը կստանամ պրինտ անելով( հարսանիքներին ծնունդներին և այլ միջոցառումներին)։

• շուկայում գործող ընկերությունների միջև առկա թշնամական մրցակցություն

3.Գտնվելու վայրը 

Ինստագրամում ունեմ էջ որում ունեմ իմ լուսանկարներից և այդ նկարները տեսնելով և ծանոթանալով իմ աշխատանքներին ունենում եմ պատվերներ և Պատվերները կարող են լինել,թե՝ Հայաստանում, թե՝ Հայաստանից դուրս։

4.Ծրագրի աշխարհագրական ընդգրկումն ու հաճախորդները /շուկայի հատվածը։

Հաճախորդները լինում են միջին խավի և բարձր խավի մարդի, միջին քանի, որ ես աշխատում եմ մատչելի և իմ գումարի մեծ մասը գալիս է առիթներին լուսանկարներ տպելուց։ Առիթի տերը վճարում է քիչ գումար իսկ առիթի մասնակիցները իրենց ցանկացած նկարների տպելու համար, ստացվում է, որ բոլորի համար լինում է մատչելի։

տպելու սարքն արժե 417000դրամ։ Սև լուսանկարները տպում է 1

սարքի անունն է EPSON L1800

5.Պահանջարկի ընդհանուր մեծությունը։

Պահանջարկը մեր դարում շատ է, ինչքան էլ դուրս գան բարձր որակի լուսանկարներ անող հեռախոսներ սովորական մարդը չի կարող անել այնպիսի լուսանկարներ, որը կանի լուսանկարիչը որ ստեղծել է կրթություն և ունի այդ աշխատանքի փորձը և լուսանկարիչը մշակում է նկարները ստանում լավագույն արդյունքը և նոր փոխանցում հաճախորդին։

6.Շուկայում կազմակերպության մասնակցության բաժնեմասը։

7.Վաճառքի գինը։

Հարսանիք 200 հոգի-600000դրամ(17:00_24:00)

Ծնունդ 50հոգի-30000դրամ(11:00-17:00)(17:00-23:00)

Կնունք եկեղեցում-15000դրամ-(17:00-23:00)-80000դրամ։

Ֆոտոշութ-10նկար-15000դրամ։

ֆոտոշութ-10 լուսանկար և մեկ վիդեո (ռիլ) 1րոպե-25000դրամ

8.Վաճառքների ծավալների կանխատեսում

Սկզբնական շրջանում կաշխատեմ նաև հարազատ մարդկանց առիթները նկարել անվճար, որպեսզի այդ առիթում գտնվող մարդիկ ճանաչեն ինձ որպես լուսանկարիչ և ցանկության դեպքում ասեն, որ ես նկարեմ։

Ամռանը աշխատում եմ հանգստյան գոտում որպես լուսանկարիչ և բոլոր տաղավարների վրա կպցնում եմ իմ հեռախոսահամարը ինստագրամյան էջը, ցանկության դեպքում կանչում են, որ հանգստյան գոտում իրենց լուսանկարեմ հանգստյան գոտու ասած գնով և ցանկացած մարդու նկարելիս ես արդեն կունենամ (վիզիտկա) և դա կտամ նրանց։

Անձնանունների բառարան

Նաիրա լավագույն անունի իմաստները. Լուրջ, Անկայուն, Ստեղծագործական, Ուշադիր, Ժամանակակից։

Տիգրան – հին պարս. Tigran անունն է: Տարածվել է ի պատիվ աշխարհակալ Տիգրան Բ արքայի: Նշանակու է որպես <<վագր>> կամ <<նետաձիգ>>:

Ֆրունզ (Ֆրունզիկ) – նշանակում է <տերև>:

Արամ-նշանակում է <<վսեմություն>>, <<բարձրություն>>

Շուկայի ուսումնասիրություն

Հոլ։ Նավո։ Աշ. ձորի Ռեստ. ծիծեռնակ
Որակ-5։ 4։ 5։ 4
Գին- 3։ 4։ 2։ 5
Կայքի ճանաչելիություն-3։ 2։ 4։ 2
Սպասարկում-4։ 5։ 5։ 3
Տեսականի-4։ 4։ 5։ 4

Հոլ-գինը դրված է համապատասխան որակի, սպասարկման և տեսականու։ Այստեղ գինը թանկ չէ, բայց սննդի որակը լավ է։(Աշխատում է ավելի ֆինանսապես բարձր մարդկանց հետ)

Նավո-Այստեղ գինը համեմատած սննդի որակի, սպասարկման և տեսականու շատ հարմար է, և մնացած 3ից տարբերվում է ամենաշատը իր գնի մատչելիությամբ։(Աշխատում է ֆինանսապես միջին խավի հետ)

Աշտ. ձոր. ռես- Այստեղ գինը համեմատած բոլորի թանկ է, բայց մնացած ամեն ինչով արդարացնում է իրեն, թե՛ սննդի որակի, թե՛ ներքին հարդարանքով։(Աշխատում է ֆինանսապես ավելի բարձր մարդկանց հետ)

Ծիծեռնակ-Սա ավելի հարմար է իր գնով, սպասարկումը և սննդի տեսականին այդքան էլ լավը չէ, բայց իր գնի մատչելիության շնորհիվ ունի շատ հաճախորդներ։(Ծիծեռնակը աշխատում է ֆինանսապես ավելի ցածր մարդկանց հետ)

Թարգմանել

I feel that this award was not made to me as a man, but to my work – a life’s work in the agony and sweat of the human spirit, not for glory and least of all for profit, but to create out of the materials of the human spirit something which did not exist before. So this award is only mine in trust. It will not be difficult to find a dedication for the money part of it commensurate with the purpose and significance of its origin. But I would like to do the same with the acclaim too, by using this moment as a pinnacle from which I might be listened to by the young men and women already dedicated to the same anguish and travail, among whom is already that one who will some day stand here where I am standing.

Our tragedy today is a general and universal physical fear so long sustained by now that we can even bear it. There are no longer problems of the spirit. There is only the question: When will I be blown up? Because of this, the young man or woman writing today has forgotten the problems of the human heart in conflict with itself which alone can make good writing because only that is worth writing about, worth the agony and the sweat.

He must learn them again. He must teach himself that the basest of all things is to be afraid; and, teaching himself that, forget it forever, leaving no room in his workshop for anything but the old verities and truths of the heart, the old universal truths lacking which any story is ephemeral and doomed – love and honor and pity and pride and compassion and sacrifice. Until he does so, he labors under a curse. He writes not of love but of lust, of defeats in which nobody loses anything of value, of victories without hope and, worst of all, without pity or compassion. His griefs grieve on no universal bones, leaving no scars. He writes not of the heart but of the glands.

Until he relearns these things, he will write as though he stood among and watched the end of man. I decline to accept the end of man. It is easy enough to say that man is immortal simply because he will endure: that when the last dingdong of doom has clanged and faded from the last worthless rock hanging tideless in the last red and dying evening, that even then there will still be one more sound: that of his puny inexhaustible voice, still talking.

I refuse to accept this. I believe that man will not merely endure: he will prevail. He is immortal, not because he alone among creatures has an inexhaustible voice, but because he has a soul, a spirit capable of compassion and sacrifice and endurance. The poet’s, the writer’s, duty is to write about these things. It is his privilege to help man endure by lifting his heart, by reminding him of the courage and honor and hope and pride and compassion and pity and sacrifice which have been the glory of his past. The poet’s voice need not merely be the record of man, it can be one of the props, the pillars to help him endure and prevail.

Ես զգում եմ, որ այս մրցանակը տրվել է ոչ թե ինձ՝ որպես տղամարդու, այլ իմ աշխատանքին. կյանքի ստեղծագործություն մարդկային հոգու տառապանքների և քրտինքի մեջ, ոչ թե փառքի և ամենաքիչը շահի համար, այլ՝ ստեղծագործելու համար: մարդկային ոգին մի բան, որը նախկինում գոյություն չուներ: Այսպիսով, այս մրցանակը միայն իմ վստահությունն է: Դժվար չի լինի դրա ծագման նպատակին ու նշանակությանը համարժեք նվիրում գտնել դրա դրամական մասի համար։ Բայց ես կուզենայի նույնն անել նաև գովասանքի հետ՝ օգտագործելով այս պահը որպես գագաթնակետ, որտեղից ինձ կարող են ունկնդրել երիտասարդներն ու կանայք, որոնք արդեն նվիրված են նույն տառապանքին ու տառապանքին, որոնց մեջ արդեն կա նա, ով մի օր կանգնիր այստեղ, որտեղ ես կանգնած եմ: Մեր այսօրվա ողբերգությունը համընդհանուր և համընդհանուր ֆիզիկական վախ է, որն այնքան երկար է պահպանվել մինչ այժմ, որ մենք նույնիսկ կարող ենք դիմանալ դրան: Այլևս ոգու խնդիրներ չկան։ Մնում է միայն հարց՝ ե՞րբ են ինձ պայթեցնելու։ Սրա պատճառով այսօր գրող երիտասարդը կամ կինը մոռացել են մարդու սրտի խնդիրները, որոնք հակասում են ինքն իր հետ, որոնք միայն կարող են լավ գրել, որովհետև միայն դրա մասին արժե գրել, արժե տանջվել և քրտինքը: Նա պետք է նորից սովորի դրանք: Նա պետք է իրեն սովորեցնի, որ ամենից ստորը վախենալն է. և, սովորեցնելով ինքն իրեն, որ մոռացիր դա ընդմիշտ, իր արհեստանոցում տեղ չթողնելով ոչ մի բանի համար, բացի սրտի հին ճշմարտություններից և ճշմարտություններից, հին համընդհանուր ճշմարտություններից, որոնցից բացակայում են ցանկացած պատմություն վաղանցիկ և դատապարտված՝ սեր և պատիվ, խղճահարություն, հպարտություն և կարեկցանք: և զոհաբերություն: Քանի դեռ նա դա չի անում, նա աշխատում է անեծքի տակ: Նա գրում է ոչ թե սիրո, այլ ցանկության, պարտությունների, որոնցում ոչ ոք արժեքավոր ոչինչ չի կորցնում, հաղթանակների մասին՝ առանց հույսի և, ամենավատը, առանց խղճահարության և կարեկցանքի: Նրա վիշտերը տխրում են ոչ մի ունիվերսալ ոսկորների վրա՝ չթողնելով ոչ մի սպի: Նա գրում է ոչ թե սրտի, այլ գեղձերի մասին: Քանի դեռ նա նորից չի սովորել այս բաները, նա կգրի այնպես, կարծես կանգնած էր և դիտում էր մարդու վախճանը: Ես հրաժարվում եմ ընդունել մարդու վախճանը: Բավականին հեշտ է ասել, որ մարդն անմահ է միայն այն պատճառով, որ նա կդիմանա. երբ վերջին կարմիր և մեռնող երեկոյին անմահորեն կախված վերջին անարժեք ժայռից կխփի ու խամրեց կործանման վերջին դինգդոնգը, որ նույնիսկ այդ ժամանակ դեռ մեկը կլինի: ավելի շատ ձայն. նրա անսպառ անսպառ ձայնը դեռ խոսում է: Ես հրաժարվում եմ ընդունել սա։ Ես հավատում եմ, որ մարդը ոչ միայն կդիմանա, այլ կհաղթի: Նա անմահ է ոչ թե այն պատճառով, որ արարածների մեջ միայնակ ունի անսպառ ձայն, այլ որովհետև նա ունի հոգի, կարեկցանքի, զոհաբերության և տոկունության ընդունակ ոգի: Բանաստեղծի, գրողի պարտականությունն է գրել այս բաների մասին: Նրա արտոնությունն է օգնել մարդուն դիմանալ՝ բարձրացնելով նրա սիրտը, հիշեցնելով նրան քաջության, պատվի, հույսի, հպարտության, կարեկցանքի, խղճահարության ու զոհաբերության մասին, որոնք եղել են նրա անցյալի փառքը: Բանաստեղծի ձայնը չպետք է լինի միայն մարդու ձայնագրությունը, այն կարող է լինել հենարաններից մեկը, սյուները, որոնք կօգնեն նրան դիմանալ և հաղթել:

Վիկտորինա

Какое из произведений Пушкина не входит в цикл коротких пьес «Маленькие трагедии»?

«Скупой рыцарь»«Моцарт и Сальери»«Каменный гость»«Медный всадник»«Пир во время чумы»

2. Чему посвящена каждая из трагических историй в этом цикле?

Человеческим страстям и порокамТрагическому стечению обстоятельств, не зависящих от воли человекаТрагическому противостоянию мужчины и женщины

3. В чем состояла обида Сальери, которая сопровождала его зависть к Моцарту?

Моцарт был виновником его травмы, полученной Сальери в раннем детствеЧто дар таланта дан тому не за кропотливый труд или любовь к искусствуМоцарт был богат и скуп

4. Откуда Сальери взял яд, которым он отравил Моцарта?

Он купил его у старого слепого музыкантаОн украл его в аптечной лавкеОн был подарен ему его возлюбленной Изорой

5. Как зовут девушку, певшую жалобную песню в трагедии «Пир во время чумы»?

МериДженниЛуиза

6. Что привиделось Луизе из «Пира во время чумы», когда она потеряла сознание?

Чёрный пёс с красными глазами и зловонным дыханиемБелокурый всадник, который мчался во весь опор в сторону закатаЧёрный и белоглазый демон, который звал её к себе

7. В каком городе происходит действие трагедии «Каменный гость»?

ВаленсияМадридСевилья

8. Как зовут вдову командора де Сольва, убитого Доном Гуаном?

АннаЛаураИнеза

9. Что советует Соломон рыцарю Альберу, который никак не может получить деньги своего отца?

Отравить отцаНаучиться жить по средствам и за свой счетПродать свой шлем

Հայոց լեզու

հրապարակի վրա:
Վաղը կարող է մեր երկրում էլ հնչել պատերազմի փողը, անթիվ զոհերի առջև, աներևակայելի աղետների հանդեպ պիտի կանգնենք մենք, մի՞ թե հայ մտավորականությունը չպիտի գտնի իր մեջ բավականաչափ վեհանձնություն, որպեսզի միահամուռ, համերաշխ գործունեությամբ աշխատի մեր դժբախտ ժողովրդի փրկության համար։
Ես այցելեցի այստեղ հիվանդանոցներում պատերազմից վերադարձած վիրավոր հայ զինվորներին:
Նրանց մեջ երկմտություն ու կասկած չկա: Այդ հեռավոր հայ գյուղերից ու քաղաքներից եկած հասարակ հայ մարդիկ շատ պարզ ու խորը գիտակցում են իրենց վսեմ պարտականությունը:
Բավական է տեսնել նրանց, որպեսզի հավատաս, որ մեր ժողովուրդը անպատիվ չի դուրս գա այս արյունոտ արհավիրքների միջից:
Բավական է տեսնել այդ պարզ մարդկանց լուրջ, խոհուն դեմքերը, մի քիչ խոսել նրանց հետ` խորապես զգալու, հավատալու համար, որ կենդանի է մեր ժողովրդի հոգին, պայծառ է նրա հավատը:
Եվ մի՞ թե մենք՝ հայ մտավորականներս, անարժան կերպով մեր անձնական ու կուսակցական հաշիվների համար պիտի զոհաբերենք մեր ժողովրդի պատիվը, կյանքը, ամբողջ ապագան:
Անթիվ են հայ մտավորականության մեղքերը հայ ժողովրդի առաջ, անհամար են նրա սխալները, սակայն չմոռանանք, որ այսօրվա սխալը անուղղելի կլինի, այսօրվա մեղքը մահացու:
Եվ այդ գիտակցելով, ելնենք այս պատմական րոպեին, կազմակերպված ուժերով կանգնենք որպես մի մարդ, մի կամք, մի հոգի:
Չմոռանանք, որ ճակատագրական է րոպեն, որ մեր գործը սուրբ է: